Kelp

Kelp to nazwa określająca brązowo-zielone wodorosty, z których brązowa alga – morszczyn – jest najpowszechniejszym ich źródłem. Glony wykorzystywane do kelpu mogą rosnąć od kilkudziesięciu centymetrów do nawet 3 metrów długości, ale najczęściej te wykorzystywane w ziołolecznictwie nie osiągają więcej niż 1 metr. Kelp jest uprawiany przez cały rok w Północnym Atlantyku i Morzu Śródziemnym, a także u wybrzeży Japonii.

Kelp jest ważną częścią diety w Japonii, Norwegii i Szkocji. Weganom dostarcza witaminy B12 (zapotrzebowanie na którą w głównej mierze pokrywane jest przez produkty pochodzenia zwierzęcego).

Działanie

Kelp zawiera znaczne ilości jodu. W związku z tym, że jod jest niezbędnym pierwiastkiem dla hormonów tarczycy, przez długi czas uważano, że podwyższenie dostarczanej dawki będzie stymulować produkcję hormonów tarczycy. Jednak naukowcy zaobserwowali, że zbyt dużo jodu może tak na prawdę hamować aktywność tarczycy. Badania Japońskich miast nadmorskich gdzie spożywa się duże ilości kelpu pokazują, że ten rodzaj diety jest powiązany z wysokimi wskaźnikami łagodnej niedoczynności tarczycy i niską aktywnością tego gruczołu. Tak jakby ciągłe spożycie kelpu najpierw pobudza, a następnie wyczerpuje jego funkcję. Dlatego, kelp nie jest w chwili obecnej polecany na niedoczynność tarczycy.

Kelp może być środkiem wspomagającym utratę wagi. Zielarze wykorzystują składnik aktywny kelpu, alkinian sodu, do usuwania z organizmu metali ciężkich takich jak bar i kadm oraz do zapobiegania wchłaniania przez organizm strontu-90, radioaktywnej substancji tworzonej w elektrowniach jądrowych.

Oprócz jodu, kelp posiada także wielki zasób mikroelementów oraz niezbędnych składników odżywczych, łącznie z białkami, niezbędnymi kwasami tłuszczowymi, błonnikiem, solami sodu i potasu.

Kelp ma udowodnione właściwości antyestrogenowe. Na populacji azjatyckiej zaobserwowano, że zmniejsza ryzyko estrogenozależnych nowotworów. Może także zmniejszyć poziom estradiolu, tym samym regulując cykl miesiączkowy.

Kelp stosowany zewnętrznie poprawia elastyczność i sprężystość skóry oraz może redukować cellulitis.

Kelp jest łagodnym środkiem przeczyszczającym. Do 25 % jego wagi składa się z alginy, węglowodanu złożonego, który pęcznieje w wodzie. Algina tworzy żel, który osłania i wygładza wyściółkę jelita tym samym zmiękczając stolec.

Zastosowanie

Kelp może być spożywany podobnie jak produkty spożywcze, okazjonalnie, w dowolnej ilości. Nie powinien być spożywany codziennie, aby zapobiec zbyt dużej podaży jodu.

Odnotowano, że suplementy kelpu zawierają średnio 1,000 mikrogramów jodu w jednej dawce. Zalecane spożycie jodu dla dorosłych w USA wynosi 150 mikrogramów dziennie, a dawki powyżej 2000 mikrogramów dziennie są uważane za potencjalnie szkodliwe. Warto ograniczyć spożywanie kelpu do jednego razu na tydzień. Kupując suplement upewnij się, że kelp jest uprawiany w niezanieczyszczonych wodach, ponieważ jest on znany z tego, że może zawierać metale ciężkie takie jak arszenik, kadm, rtęć, które mogą powodować chorobę nerek.

Przeciwwskazania

Nie powinieneś zażywać kelpu jeśli cierpisz na nadczynność tarczycy, masz problemy z sercem, jesteś w ciąży lub karmisz. Kelp nie powinien być używany przez pacjentów którzy chorują na hormonowrażliwy nowotwór. Może też potęgować działanie leków obniżających cholesterol czy tych stosowanych na nadciśnienie.

Źródło: Phyllis A. Ballch, CNC, Prescription for Herbal Healing.